Het van stal halen van de naam DS zorgde voor veel hoongelach bij liefhebbers en critici. Het bleek slechts een slimme marketingstunt van Citroën om de schijnwerpers weer richting Frankrijk te krijgen. Dat is gelukt en niet onterecht, want de DS3 is een verdomd leuk autootje geworden. Citroën durft zelfs het woord ‘premium’ in de mond te nemen dus dat belooft wat.

Een lichte teleurstelling maakt zich van mij meester als de PR-dame van Citroën me de DS3 wijst die het onderwerp is van deze test. Hij is grijs. Ernaast staat een rood exemplaar met een zwart dak: dat knalt eruit! Het lichtblauwe dak op het testexemplaar maakt overigens veel goed. En ik moet bekennen dat eigenlijk elke kleur goed staat op de DS3. Het frisse ontwerp heeft genoeg in huis om zelfs in het grijs op te vallen. Een speciale vermelding verdient de haaienvin, die als een soort van B-stijl fungeert.

Als ik instap is de teleurstelling over de kleur van de auto snel weg. Wát een fraai interieur heeft de DS3. Het is rechtstreek overgenomen uit de C3 maar dat is helemaal niet erg. De hoogglans zwarte panelen, de ‘racy’ klokken en het fraaie stuur springen er meteen uit. De Fransen hebben er duidelijk werk van gemaakt. Citroen gebruikt mooie materialen, vooral de leder-achtige kunststof bovenop het dashboard voelt aan als een klasse hoger. Als je verder naar onder en vooral naar achter gaat worden de gebruikte kunststoffen en de manier waarop ze in elkaar steken snel minder maar nooit onacceptabel voor een auto in dit segment.

Stickerprints

Zowel het interieur als exterieur kun je eindeloos ‘customizen’. Bij de test-DS3 komt de kleur van het dak terug in de spiegels, de sleutel en de wielen. Net als bij de Fiat 500 en Mini kun je verschillende stickerprints bestellen voor het dak. Bedenk bij lichte kleuren wel dat er vuil achter de stickerranden blijft hangen, zoals bij de testauto al het geval is. Daar komt bij dat de stickers niet het eeuwige leven hebben. Datzelfde geldt waarschijnlijk voor de zwarte folie die op de A-stijlen en portieren is toegepast.

De sportstoelen, die standaard zijn op de duurste Sport Chiq-uitvoering, zitten goed en de wangen bieden een prettige ondersteuning. Dankzij de uitgebreide verstelmogelijkheden vind je snel een goede zitpositie maar de zitting is wat aan de korte kant. Het fraaie geperforeerde leder op het stuurwiel pakt lekker vast en nodigt uit om een fijn potje te gaan sturen.

De Citroën DS3 is een schot in de roos

Voordat ik de grappig vormgegeven sleutel omdraai eerst nog even een paar woorden over de ruimte achterin. Daar kan ik kort over zijn: die is ronduit krap. Personen met een lengte van meer dan 1,70 meter komen in de knoei met het dak en de beenruimte stelt ook niet al te veel voor. Dat is allemaal bijzaak voor de DS3, als je veel ruimte wilt dan koop je maar een C3 Picasso. De kofferruimte is met een inhoud van 285 liter goed bruikbaar. Wel mag de afwerking hier wat beter. De bagageruimte is eenvoudig uit te breiden door de leuning van de achterbank omlaag te klappen. Verwacht echter geen vlakke laadvloer maar nogmaals: daarvoor heeft Citroën andere modellen in het gamma.

Uitlaattuning

Met een sportieve grom komt de 1.6 THP motor tot leven. Het is een bekende krachtbron die in andere modellen van Peugeot en Citroën al eerder indruk maakte. Het sportieve geluid van de DS3 is een mooi staaltje uitlaattuning want het blok zelf loopt niet erg verfijnd. Dat is dan ook het enige commentaar op de zestienklepper want verder is deze motor een heerlijkheid. Nauwelijks een turbogat en vanaf 2.000 tpm een smeuïge krachtsopbouw over bijna het gehele toerenbereik. De toerenbegrenzer grijpt pas ver in het rood in, bij 6.800 tpm. Tot daar blijft de turbomotor sleuren aan de hatchback. Doortrekken in de toeren wordt door de 1.6 dus echt beloond maar schakellui rijden is ook geen enkel probleem. Wel heeft de DS3 met 155 pk op de voorwielen wat last van aandrijfreacties in het stuur. Het gemiddelde testverbruik van 7,9 l/100 (1 op 12,6) is niet slecht.

De DS3 stuurt niet zo sportief als ‘ie oogt. Daarvoor voelt de elektronische, snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging te licht en kunstmatig aan. In een auto die in alles sportief aanvoelt wil je een directe respons van de voorwielen. Heel erg is dat allemaal niet, met de besturing van de DS3 is in de basis weinig mis en voor dagelijks gebruik voldoet de stuurinstallatie prima. Maar toch: de besturing mist het sportieve gevoel dat de rest van de auto wel geeft. Zoals bijvoorbeeld het onderstel: de DS3 staat standaard op een sportonderstel waarmee de auto goed op de weg ligt. Vooral in lange doordraaiers blijft de DS3 lang neutraal en helt ‘ie nauwelijks over. In snel genomen bochten treedt er wel onderstuur op maar dat is eenvoudig op te vangen. Gas loslaten in de bocht resulteert niet in een slingerende kont. Op hogere snelheden wordt de DS3 wat onrustig, zowel het stuurgedrag als de wegligging. De keerzijde van het sportonderstel is dat de Citroën wel wat stuiterig wordt. Dat is vooral toe te schrijven aan de stijve vering en de korte wielbasis. De demping van de DS3 is nog wel redelijk vergevingsgezind. Het maakt de DS3 voor lange afstanden minder geschikt.

Onnatuurlijk

Schakelen en koppelen gaat in de DS3 probleemloos. De bak schakelt wat grof maar trefzeker met niet te lange schakelwegen. De vloer van de voetenruimte loopt omhoog waardoor bestuurders met een grotere schoenmaat een wat vreemde bocht met hun voeten moeten maken wanneer ze de koppeling intrappen. Die ongelijke vloer zorgt er ook voor dat de bijrijder zijn of haar voeten alleen op het schuine stuk kan neerzetten en dat levert een wat onnatuurlijke zithouding op.

Achter het stuur van de DS3 vallen tijdens het rijden nog een paar dingen op. De bediening van het verder prima werkende navigatie/audio-systeem vraagt te veel aandacht. De knopjes zijn te klein en zitten te ver onder in de middenconsole. De bediening zou een stuk vriendelijker zijn als Citroën een paar toetsen rondom het navigatiescherm zou positioneren. Een bekend Citroën/Peugeot-kwaaltje is dat de knoppen van de cruise control en radio/telefoon niet op het stuur zitten maar erachter. Er valt mee te leven maar deze knoppen horen natuurlijk op het stuur thuis. Maar goed, genoeg gezeurd. Over de te kleine portiervakken en het beperkte zicht rondom zal ik het niet hebben.

Helemaal áf

De prijs is een veel interessanter onderwerp. De test-DS3 heeft een prijskaartje van 26.230 euro en dat is veel geld voor een auto uit het B-segment. Deze uitvoering is dan ook helemaal áf. De 1.6 THP Sport Chic staat voor 23.690 euro in de prijslijst en het grijze testexemplaar is daarbij opgetuigd met wat kleurpakketjes en een navigatiesysteem. Zo bont hoef je het niet te maken, de DS3 is er vanaf 16.890 euro voor de 1.4 VTi Chic met 95 pk. Wil je een leuke uitvoering met het dak in een afwijkende kleur, lichtmetalen wielen, LED-dagrijverlichting en zwart glanzende middenconsole dan zit je aan de uitvoering So Chic vast. De prijzen van de DS3 liggen op het niveau van de Mini en Alfa Romeo Mito.

De Citroën DS3 is een schot in de roos. Het autootje ziet er verfrissend uit, is leuk aan te kleden, heeft een fraai interieur en rijdt prima. Het hele concept klopt en het enige wat daar een beetje afbreuk aan doet is de besturing. Make history, don’t repeat it, is de gedachte van Citroën achter de DS3. Zo vooruitstrevend als de DS destijds was is de DS3 niet maar dat hoeft ook niet. De tijd van de Déesse, de Godin, ligt ver achter ons. Zie de DS3 meer als een ondeugend Godinnetje, die de sier maakt met het roemrijke verleden van haar voorouders en je probeert te verleiden met haar aantrekkelijke voorkomen. En dat is haar gelukt.

Citroën DS3 1.6 THP Sport Chic

De nieuwste