Een indrukwekkende chromen grille met aan weerszijden twee priemende xenonlichten die worden geflankeerd door led-dagrijverlichting meldt zich in je binnenspiegel. Een schaduw werpt zich over het wegdek en je wilt maar een ding: aan de kant gaan. Een enorme SUV met sierlijke vouwen in het plaatwerk passeert en in een flits zie je Audi-achtige achterlichten die langzaam aan de horizon verdwijnen. Door wat ben je ingehaald? De nieuwe Hyundai Santa Fe.

Hyundai is een van de merken die de betaalbare SUV groot hebben gemaakt. De Santa Fe en Tucson waren niet alleen heel succesvol voor Hyundai, ze stonden aan de wieg van de SUV-trend. De Santa Fe is nu toe aan de derde generatie en hij is groter en indrukwekkender dan ooit. Wát een ‘road presence’ heeft de nieuwe Santa Fe. Dat begint met het enorme formaat, dat Hyundai met slim geplaatste vouwen in de carrosserie en een sterk oplopende onderste raamlijn probeert te maskeren - iets wat deels gelukt is. De hexagonaalvormige grille is imposant en staat de SUV prima. De enorme achterlichtunits hebben iets weg van die van een willekeurige Audi maar zijn veel meer afgerond van vorm. Hyundai is bij monde van de PR-man zelfs trots op die vergelijking: “Weet je wat een vergelijkbare Audi méér kost dan de Santa Fe?”

als je bescheiden wilt doen dan koop je maar een i30

Vanuit welke hoek je de Santa Fe ook bekijkt, het ontwerp klopt. Er staat gewoon een fraaie SUV. Enige kritiek is dat de auto ‘en profil’ wat massief oogt. Maar eigenlijk mag dat best, als je bescheiden wilt doen dan koop je maar een i30. Hyundai heeft bij het tekenen van de nieuwe Santa Fe goed gekeken naar de uitstraling van andere SUV’s – zonder dat de Santa Fe een kopie is geworden. Het uitgaande model Santa Fe is alleen groot, de nieuwe imponeert met z’n voorkomen. Ik durf zelfs de stelling wel aan dat ‘ie qua uitstraling niet onderdoet voor premium SUV’s als de BMW X3 en Audi Q5.

King of the road

Als je instapt en plaatsneemt op de bestuurderstoel dan krijg je direct een ‘king of the road-gevoel’. Stevig aandoende en uitgebreid verstelbare stoelen versterken dat gevoel. De zetels hebben niet veel vorm maar bieden voldoende ondersteuning. Voor je strekt zich een fraai instrumentarium uit en een dashboard met veel verschillende vormen en materialen. Saai is het zeker niet, wel worden mooie materialen afgewisseld met mindere, waarbij de harde en goedkoop aandoende kunststof rondom de knoppen op de middenconsole detoneert. De knoppen zelf zijn ook wat grofstoffelijk. Wel prettig qua bediening – want je grijpt zelden mis – maar iets meer verfijning was op z’n plaats geweest.

Het indrukwekkende uiterlijk is niet koste gegaan van de praktische inborst die Hyundai’s kenmerkt. Er is veel opbergruimte in het interieur, het vak onder de middenarmsteun echoot bijna als je er iets in gooit, zo diep is het. Op de achterbank is de ruimte overvloedig. De bank is te verschuiven en in de achterste stand beschikken de passagiers over een royale beenruimte. Ook de hoeveelheid centimeters boven je hoofd is fors. Jammer alleen van de harde kunststof panelen in de rugleuningen van de voorste stoelen. Met de bank in de achterste stand houd je nog meer dan 500 liter ruimte in de keurig afgewerkte kofferbak over. De bank laat zich omklappen na een druk op de knop in de laadruimte of een ruk aan de hendel naast de zitting. De Santa Fe is ruim, praktisch en doordacht.

De ‘gadgets’ in de stampvolle testauto werken naar behoren. Het navigatiesysteem, Bluetooth telefoon- en muziekfuncties, de achteruitrijcamera: het werkt allemaal zoals je mag verwachten. De menustructuur van het touchscreen is niet altijd even logisch maar met een beetje puzzelen kom je er wel uit. Die achteruitrijcamera is trouwens geen overbodige luxe, door de oplopende raamlijn heeft de Santa Fe een enorme dode hoek schuinachter.

Comfortabel

De rij-ervaring in de Santa Fe laat zich in één woord omvatten: comfortabel. De vering is zacht, op de achteras deint ‘ie zelfs een beetje. ‘Rustig aan’, dat is wat deze auto tegen je lijkt te zeggen. Op z’n Amerikaans: cruise control aan, ‘keep your lane’ en laat je rijden. Toch is de Hyundai op korte hobbels wat stoterig, zonder dat het overigens echt storend is. In lange, ruime bochten houdt de Hyundai dankzij vierwielaandrijving en de brede banden lang grip. Op de grens schommelt de auto een beetje maar spannend wordt het niet. In snel genomen, scherpe bochten helt de koets wel flink over maar dan ben je dingen aan het doen waar deze auto niet voor gemaakt is. Ondanks dat de grote koets niet ongevoelig is voor wind blijft de Hyundai tot op hoogst illegale snelheden stabiel aanvoelen.

Buiten de gebaande paden kun je met deze SUV een heel eind komen. Intelligente aandrijfelektronica ontbreekt maar de forse bodemspeling en vierwielaandrijving zijn een goed uitgangspunt. De Santa Fe beschikt wel over een afdaalassistent die niet veel meer doet dan bijremmen als je van een steile en/of gladde helling afgaat. Effectief maar voor het echte werk heb je speciale banden nodig.

Flex Steer

De besturing scoort weinig punten. De Sante Fe is geen stuurmansauto en hoeft dat ook niet te zijn maar de stuurinstallatie in de SUV is wel érg licht, indirect en gevoelloos. Iets meer échte weerstand en communicatie over wat er met de wielen gebeurt zou prettig zijn geweest. Met een knop op het stuur kun je de zwaarte van de besturing instellen maar behalve dat de verschillen tussen de standen klein zijn verandert er aan de overbrenging en communicatie niets. Laat die knop dus maar voor wat het is, want dit zogenaamde Flex Steer is echt nutteloos.

De 2.2 dieselmotor doet het ook rustig aan. Hoewel de Santa Fe met 1.782 kilogram geen lichtgewicht is en de motor er dus wat harder aan moet trekken om vaart in de SUV te krijgen, lijkt het wel alsof er 30 pk ‘kwijt’ is. De zelfontbrander heeft volgens de officiële specificaties 197 pk’s maar die lijken niet allemaal wakker te zijn. Bij tussenacceleraties krijg je nooit echt een ‘duw’ in de rug. Wel zo comfortabel natuurlijk, de CRDi bouwt z’n kracht vanaf zo’n 2.000 tpm dan ook gelijkmatig op. Wat iets minder bij het comfortabele karakter past is dat de motor zich bij optrekken flink laat horen en de auto laat trillen in stationair. Op kruissnelheid houdt het blok zich gedeisd en is de auto verder ook lekker stil. Het testverbruik is met 1 op 10,5 aan de hoge kant maar wel te verklaren: een hoog wagengewicht, vierwielaandrijving en een automaat zijn geen ingrediënten die bijdragen aan een gunstig brandstofverbruik.

Zelf schakelen?

De automaat vindt het allemaal prima en past goed bij het wat luie karakter van de dieselmotor. Zolang je rustig rijdt schakelt de versnellingsbak voorbeeldig. Als je plotseling versnelt heeft de bak wel erg veel bedenktijd nodig. Zelf schakelen kan ook – maar waarom zou je dat willen? – en gaat met enige vertraging en niet schokvrij.

57.485 euro is een fors bedrag voor een auto met een Hyundai-logo. Niets ten nadele van het merk maar ondanks de serieuze vooruitgang die de Koreanen hebben geboekt in de afgelopen jaren associeer je prijzen van meer dan een halve ‘euroton’ niet direct met een Hyundai-model. Dit is slechts het verhaal op papier. Want de testauto is zo’n beetje de duurste Santa Fe die je kunt krijgen en daarmee ook de duurste Hyundai in de Nederlandse prijslijst. De enige overgebleven optie is een derde zitrij van 995 euro, waarmee de Santa Fe een zevenzitter wordt. De prijslijst van de Santa Fe start bij 39.495 euro, voor de 2.4 GDI i-Motion met voorwielaandrijving. Daarmee nestelt ‘ie zich keurig tussen zijn directe Japanse en Koreaanse concurrenten. Vergelijkbare SUV’s van de premiummerken – Audi Q5, BMW X3 en Mercedes-Benz GLK – zijn duizenden euro’s duurder.

Aankoopargument

Het sterkste punt van de nieuwe Santa Fe is z’n overtuigende uitstaling. Dit is misschien wel de meest indrukwekkende Hyundai ooit. Ook de Genesis wint het op dat gebied niet van de Santa Fe. En ja, dan kom je dus op een punt dat ‘design’ het voornaamste aankoopargument is. Van een Hyundai, ben je er nog? Dat betekent niet dat de auto verder geen kwaliteiten heeft: zijn comfort, ruimte en praktische inborst scoren eveneens veel punten. De nadelen – lichte besturing, wat luie motor en goedkope kunststoffen in het interieur – zijn overkomelijk, vooral ook omdat deze auto gemaakt is om je zo comfortabel mogelijk van A naar B te brengen. Op imposante wijze, dat wel.

Hyundai Santa Fe 2.2 CRDi R 4WD i-Vision

De nieuwste