BMW en Audi mogen hun borst nat maken, na de succesvolle introductie van de C-Klasse sedan is ook de Estate klaar voor de aanval. Ik test de C 180, de kleinste benzinemotor die voor de gelegenheid zijn sportiefste jasje heeft aangetrokken. Sportiviteit blijkt echter niet het toverwoord.

Terwijl de C-Klasse sedan sterk op de S-Klasse lijkt, kunnen we dat van de Estate natuurlijk moeilijk zeggen; een S-Klasse Estate is er immers nooit geweest. Dat neemt niet weg dat deze C 180 Estate - ondanks zijn praktische inborst - een zeer elegante verschijning is. Sportief elegant, in het geval van de testauto met zijn AMG Line-pakket en wielen die met 19 inch nog een maatje groter zijn dan je standaard krijgt bij het eerdergenoemde pakket. Zeker van andere Mercedes-Benz-rijders krijgt deze opvallende verschijning veel bekijks.

Ten opzichte van zijn voorganger is de huidige C Estate een stuk groter geworden. 10 centimeter om precies te zijn, waarbij de wielbasis met 8 centimeter toenam. Deze ruimte komt bijna geheel ten goede aan de achterpassagiers, de beschikbare bagageruimte (490 tot maximaal 1.500 liter) groeide maar heel beperkt. Met de (optioneel elektrisch) neerklapbare achterbank creëer je een mooie vlakke laadruimte. Vergelijk je de C Estate met zijn twee belangrijkste Duitse concurrenten, dan ben je als achterpassagier in de Benz het beste uit. Zowel been- als hoofdruimte zijn bovengemiddeld. Ook voorin valt er weinig te klagen, hier krijg je eveneens een ruimtelijk gevoel. Het zeer hoogwaardige interieur tilt de C-Klasse naar een nog hoger plan.

Mini S-Klasse

Ook voor het binnenste heeft Mercedes-Benz de S-Klasse als voorbeeld genomen, een beter voorbeeld is er bijna niet. Afwerking en materiaalgebruik zijn van zeer hoog niveau, de C-Klasse is zonder twijfel de nieuwe benchmark in zijn klasse wat betreft het interieur. Het dashboardontwerp met de ronde ventilatieroosters en het als tablet losstaande scherm van het multimediasysteem kennen we uit andere wagens van 'Das Haus'. De combinatie van het geborstelde aluminium -onderdeel van het AMG Line interieur - en het wijnrode leder (1440 euro) zijn wellicht niet ieders smaak, maar ik vind het prachtig.

Ook voor het binnenste heeft Mercedes-Benz de S-Klasse als voorbeeld genomen, een beter voorbeeld is er bijna niet.

Aanrader is het 938 euro kostende en fantastisch klinkende Burmester-audiosysteem, een schappelijk geprijsde optie voor Mercedes-Benz-begrippen. Door al die overdaad aan luxe is het makkelijk te vergeten dat deze auto voor ruim 25 mille aan opties aan boord heeft. Bestel je deze instapper - want dat is deze C 180 - zonder opties, dan krijg je een voldoende maar niet rijkelijk aangeklede auto. Geen automaat (3.315 euro) maar een handbak, klimaatregeling met één in plaats van twee zones, wieldoppen en stoffen bekleding. Luxe als een head-up-display (1198 euro) en het uitermate sfeervolle Ambient-verlichtingspakket (266 euro) kan je al helemaal uit je hoofd zetten. Netjes is wel dat veiligheidsvoorzieningen geen deel uitmaken van comfortpakketten, extra luxe is geen vereiste voor wie zo veilig mogelijk op weg wil.

iPad zonder aanraakscherm

Typisch Mercedes-Benz zijn de plaatsing de automaathendel rechts achter het stuur, terwijl knipperlichten en ruitenwissers links worden bediend. Bekend voor alle Mercedes-Benz-rijders, maar even wennen voor iedereen die voor het eerst achter het stuur van zo'n premium-Duitser stapt. Dat is niet heel gek, want écht logisch is de plaatsing niet. Voeg daar een tweede stengel linksboven het stuur voor de cruise control aan toe en de verwarring is compleet. Ergonomisch zit het met de plaatsing van de fysieke knoppen wel goed, maar ook het Command infotainmentsysteem vraagt enige gewenning. Bediening gaat het gemakkelijkst met het touchpad in de middenconsole, toch blijft het soms even zoeken naar de juiste instellingen en opties. Het zou handiger zijn wanneer het iPad-achtige display zich ook als een touchscreen liet bedienen.

Schaap in wolfskleren

Voor een auto die uiterlijk sprekend op de recent gepresenteerde C63 AMG Estate lijkt vallen de prestaties enigszins tegen. 156 pk en 250 Nm koppel zijn natuurlijk toereikend voor Neerlands’ wegen, maar echt overhouden doet het niet. Je voelt duidelijk dat de motor flink aan de bak moet om de 1.400 kg zware Mercedes-Benz in beweging te krijgen. Misschien is het meer het gebrek aan een echte duw in de rug of het weinig subtiele of sportieve geluid dat de C 180 laat horen, op papier lijkt de wagen met een top van 221 km/u en 0-100 in 8,7 seconden sneller dan ‘ie aanvoelt.

Ging Mercedes-Benz met de vorige C op de (wat geforceerd aandoende) sportieve toer, de nieuwe is weer ouderwets comfortabel. Het bij diverse exterieurpakketten inbegrepen Agility Control laat je kiezen uit Eco, Comfort, Sport of Sport+ rijkarakters en past op basis van de gekozen instelling de demping, schakelkarakteristiek en besturing aan. In de Eco-stand is er van gasrespons amper sprake, pas bij volledig indrukken van het gaspedaal lijkt er echt iets te gebeuren. Leuk als je zo zuinig mogelijk wilt rijden, maar in de Comfort-stand reageert ‘ie veel adequater. De Sport en Sport+ standen zijn leuk als je even een keertje stevig wil doorrijden, maar het past de auto en vooral deze motor niet echt. De rijkarakteristieken van de comfortstand passen de Benz het beste: een directe maar niet te zware besturing, een mooie balans in het onderstel tussen demping en comfort en goed gekozen schakelmomenten van de automaat met zeven overbrengingen. Overigens zou het comfort nog iets beter kunnen als je niet de grootst mogelijke wielen op de optielijst aanvinkt, al wordt de auto zeker niet oncomfortabel van de 19-inch wielen. De echte fijnproevers kunnen zelfs nog voor luchtvering opteren, een noviteit in deze klasse.

Minder inhoud, minder gewicht

Ik stipte net al even het gewicht aan van de C 180 en de oplettende lezer is het wellicht opgevallen dat de auto daarmee een stuk lichter is dan zijn voorganger, 55 kg om precies te zijn. Het is één van de maatregelen die Mercedes-Benz neemt om tot een lager verbruik te komen. Een andere is het verkleinen van het slagvolume van de motor van 1,8 naar 1,6 liter met een gelijkblijvend koppel en vermogen. Daarmee is de CO2-uitstoot teruggebracht van 155 naar 129 gram per km, de handbak schopt het zelfs tot 125 g/km. Helaas is dat in beide gevallen niet (laag) genoeg voor 20 procent bijtelling. Op papier zou de C 180 Estate met automaat goed moeten zijn voor een verbruik van slechts 4,6 l/100km, in de praktijk blijkt dit onhaalbaar. In deze test kom ik tot 6,8 l/100km en wie echt zijn best doet kan vast lager in de 6 scoren, maar veel zuiniger zul je op de gemiddelde woon-werkrit niet uitkomen.

De nieuwe norm

De C Estate zet een nieuwe standaard op het vlak van afwerking en materiaalgebruik, alsmede het ruimteaanbod achterin. Vooral de regelmatige achterbankzitter zal blij zijn met de nieuwe C-Klasse, tot voor kort kon je achterin maar beperkt meegenieten van de geneugten voorin. Hoewel je de vanafprijs van 39.650 euro middels de optielijst eenvoudig kunt verdubbelen, kun je ook voor minder een prima C Estate samenstellen. Laat je de sportieve aspiraties varen, dan is de C 180 voldoende om comfortabel van A naar B te reizen. Sterker nog, meer comfort ga je in deze klasse niet vinden. Wil je geen modderfiguur slaan bij het stoplicht, dan raad ik aan om ofwel een dikkere motor aan te kruisen of voor een iets ingetogener uiterlijk te kiezen.

Mercedes-Benz C-Klasse Estate: de nieuwe Benzmark

De nieuwste