Highlights

subtiele facelift
verbeterd interieur
ook 120 pk met handbak

De vierde generatie Clio is voor Renault een schot in de roos en noteert nog elke maand gunstige verkoopcijfers. Een prestatie van formaat, want hij is al zo’n 4,5 jaar op de markt! Renault voert met de recente facelift dan ook geen schokkende wijzigingen door en past de Clio op precies de goede punten aan. Hoe die aansluiten bij het nog altijd verleidelijke ontwerp lees je in deze test.

De grootste technische wijziging aan de nieuwe Renault Clio is dat de 1,2 liter TCe met 120 pk nu ook verkrijgbaar is met een handgeschakelde zesbak. Uiteraard blijft de automatische transmissie leverbaar, je hebt nu alleen meer keuze. Ook de uitrustingsniveaus zijn weer in lijn gebracht met Renaults andere modellen, zo kun je nu kiezen uit de Life, de Zen en de Intens. Voor sommige motoriseringen is er ook nog het Limited-uitrustingsniveau.

Bekijken

De meest opvallende wijziging aan de Clio zie je aan de voorkant. De led-dagrijverlichting zit niet meer in de grille, maar onderin de bumper waardoor de auto wat stoerder oogt. De testauto, een luxe Intens-versie, heeft zelfs volledige led-koplampen en dat is behoorlijk bijzonder in dit segment. Ook de achterlichten zijn in dit geval van leds voorzien. Zeker in de Intens-uitvoering ziet de Clio er nog verleidelijker uit dan voorheen.

Vanbinnen zijn de wijzigingen het grootst. Gevoelsmatig zijn de deurpanelen nu een stuk steviger gebouwd en ze zien er met hun nieuwe knoppen ook volwassener uit dan voorheen. Datzelfde geldt voor de ventilatieroosters in de middenconsole. Het zijn kleine dingen, maar ze doen precies wat ze moeten doen. De Clio voelt er net dat belangrijke beetje degelijker door, waardoor het binnenste nu in lijn is met het fraaie uiterlijk.

Zitten

De zitpositie voorin was en is uitstekend, met een stoel en stuurwiel die ruim verstelbaar zijn. Het stuurwiel pakt ook fijner vast dan voorheen, want waar je eerder grote stukken glimmend kunststof vasthield is het nu ‘gewoon’ van leder. Achterin is de zitruimte conform het segment. Voor vier lange personen wordt de beenruimte wat krap, maar hoofd- en voetenruimte zijn altijd in orde. De kofferbak meet precies 300 liter, waarvan een deel zich onder de laadvloer bevindt.

Bedienen

De bediening van de Renault Clio is praktisch ongewijzigd gebleven, op wat strakkere, nieuwe knoppen in de bestuurdersdeur na. Het uitgebreide infotainmentsysteem met de naam R-Link is een fijne optie, waarvoor een nieuwe ‘echte’ knop is toegevoegd. Deze verwijst naar een aantal weinig noodzakelijke instellingen in een submenu, en had wat mij betreft beter naar het hoofdmenu kunnen verwijzen. Afgezien daarvan werkt het systeem feilloos: de TomTom-navigatie is goed, rekent vlot en het scherm reageert beter dan voorheen op aanrakingen. Ook de spraakbediening is in de praktijk heel goed bruikbaar.

Rijden

De belangrijkste vernieuwing is de 1,2 liter TCe-motor met handgeschakelde zesversnellingsbak, een combinatie die niet eerder leverbaar was. Renault heeft er goed aan gedaan, want het is een leuk stel samen. Zeker omdat de zesbak lekker strak en met korte bewegingen schakelt krijg je het sportieve gevoel dat je in dit segment verlangt. Vooral als de turbo er rond 1.800 tpm inkomt krijg je een lekkere duw in je rug. Wil je het wat rustiger aandoen, dan kun je de Eco-knop indrukken voor een gemoedelijkere krachtsopbouw. Opvallend is dat de motor zich ook bij zeer weinig toeren goed gedraagt. Zonder morren neem je rotondes in de derde versnelling. Als je er goed op let kun je een prima brandstofverbruik scoren, de 1 op 14 die ik gemiddeld haal is heel redelijk te noemen.

Door de aangenaam ‘pratende’, niet te lichte besturing ga je al snel tekeer als Max Verstappen.

Wat Renault niet heeft aangepast zijn de rij-eigenschappen, en dat is in dit geval een positief feit. Door de aangenaam ‘pratende’, niet te lichte besturing ga je al snel tekeer als Max Verstappen. Dat kan veilig, want zelfs op winterbanden (die doorgaans minder grip in bochten hebben) kun je met de Clio erg snel de hoek om. Wegglijden over de voorwielen doet hij pas heel laat en dat is eenvoudig te corrigeren door wat gas terug te nemen. Laat je het gas in één keer los, dan komt de achterkant heel licht en op een niet-intimiderende manier naar buiten. Het weggedrag houdt dus goed het midden tussen sportief en veilig, precies zoals het moet zijn.

Het sportieve weggedrag betekent niet dat je veel inlevert op comfort, zeker niet op de snelweg. Daar ligt de Clio stabiel en rustig, met ruim voldoende veercomfort. Het zijn de kleine oneffenheden die, mede door de 17 inch wielen van de testauto, het nadrukkelijkst voelbaar zijn. Rijgeluiden blijven prima buiten de cabine, waardoor de Clio ook als reisauto overtuigt.

Het enige waaraan je merkt dat de Clio al wat langer meegaat is de onmogelijkheid om aanvullende assistentiesystemen te bestellen, die nieuwere concurrenten vaak wel bieden. Zo waarschuwt de Clio niet voor mogelijke kop-staartaanrijdingen krijg je geen seintje bij het onbedoeld overschrijden van de wegbelijning en moet je zelf de dode hoek in de gaten houden. Omgekeerd zal de Clio zich nooit met jouw rijstijl bemoeien, en daar zijn ook veel liefhebbers voor.

Betalen

De Renault Clio zit qua prijs middenin zijn segment en is verkrijgbaar vanaf 15.360 euro. De 0,9 liter TCe driecilinder met 90 pk die je dan krijgt voldoet al goed, zo wees onze eerdere test uit. De stap naar het volgende uitrustingsniveau Zen vraagt een investering van 2.100 euro. Daarvoor krijg je niet alleen airco, maar ook het MediaNav-infotainmentsysteem met navigatie. Verder zijn lichtmetalen wielen dan standaard. De topuitvoering Intens is er vanaf 19.160 euro en heeft onder meer volautomatische klimaatregeling, led-koplampen en achterlichten met dezelfde techniek aan boord.

De vanafprijs in de lease ligt voor de Clio marginaal hoger dan van de meeste concurrenten, maar daar stelt Renault een moderne turbomotor met meer vermogen tegenover. Renault biedt Private Lease aan vanaf 295 euro per maand.

Samenvatting en conclusie

De bescheiden aanpassing is precies goed. De Clio is net dat beetje mooier geworden en voelt nét weer even degelijker aan. Aan de rij-eigenschappen viel niet te tornen, dus blijft de Clio een fijn rijdende en sturende auto. Wat mij betreft is de Clio vanbinnen en vanbuiten nu echt in balans. De verleiding is compleet. De Renault Clio is op kleine punten aangepakt, net waar het nodig was. Met name het interieur is opgeknapt bij deze bescheiden facelift. Ook de keuze om de 120 pk sterke turbomotor voortaan in combinatie met een handgeschakelde zesversnellingsbak te leveren is een goede, want het vormt een prettige combinatie.

Renault Clio: verleiding compleet

De nieuwste