3 auto’s beschikbaar

Historie

 

Zeg je 'McLaren' dan denk je 'Formule 1'. En inderdaad, de Britse McLaren Groep bestaat uit diverse bedrijfjes rondom het Formule 1-team van het gelijknamige merk. Sinds 1992 bouwt McLaren echter ook auto's voor op de weg. Niet zomaar auto's, maar supersportauto's met veel F1-kenmerken. Daarom eerst even terug in de geschiedenis van de Formule 1.

 

In 1964 bouwde coureur en technicus Bruce McLaren zijn eerste sportauto, de M1A. 2 jaar later richtte hij het Formule 1-team annex constructiebedrijf op dat nog steeds zijn naam draagt. Al in 1968 stond Bruce namens McLaren op het Grand Prix-podium van België. In 1971 verongelukte hij, waarna Teddy Mayer en later Ron Dennis de grote mannen bij McLaren werden. Onder Mayer won het team voor het eerst de constructeurs- en coureurstitels, met Emmerson Fittipaldi in de McLaren M23 (1974).

 

 

Formule 1

 

Ron Dennis maakte het McLaren Team groot in zowel de Formule 1 als in andere race-kampioenschappen. Ook haalde hij M23-ontwerper John Barnard terug bij het bedrijf. Barnard experimenteerde met het toen nieuwe 'luchtvaartmateriaal' koolstofvezel composiet, ook bekend als carbon. Hiermee werden de raceauto's veel steviger en daardoor veiliger.

 

De MP4/1-serie luidde, vooral nadat deze racer was uitgerust met de Porsche TAG V6-motor, voor McLaren een zeer succesvolle tijd in de autosport in. Het team kon nu grote coureurs aantrekken zoals Nikki Lauda, Ayrton Senna en Alain Prost. In de 21e eeuw scoorde het McLaren Team met de vedetten Lewis Hamilton (F1-wereldkampioen in 2008) en Jenson Button (in 2009). Anno 2014 - na 50 jaar deelname aan de F1 - stonden acht constructeurskampioenschappen en twaalf coureurskampioenschappen op naam van McLaren.

 

In 2009 verliet Dennis het F1-team voorgoed om voortaan McLaren Automotive te leiden, het bedrijf dat zich bezighoudt met de ontwikkeling van straatauto's.

 

 

McLaren F1

 

Na ervaring te hebben opgedaan met de ontwikkeling van de McLaren M81 Mustang voor de Ford Motor Company, was in 1989 McLaren Automotive opgericht voor het produceren van 'high performance cars'. Het eerste eigen model was de McLaren F1 (1992-1998). Deze supercar was enkele jaren de snelste auto ter wereld, met een top van 388 km/u. Hoewel niet ontworpen als raceauto, won een aangepaste versie verschillende wedstrijden, waaronder de 24 Uur van Le Mans in 1995.

 

Ontwerper Gordon Murray had de F1 een sterk gestroomlijnde monocoque (een zelfdragende carrosserie) toebedeeld van het lichtgewicht maar sterke koolstofvezel. Het was de eerste keer dat dit materiaal werd toegepast in een productieauto. De McLaren F1 werd voorzien van een BMW V12-motor zonder turbo of superchargers. In plaats daarvan werd de motor flink opgevoerd om een optimaal vermogen-gewicht verhouding te krijgen.

 

Ondanks de oriëntatie op prestaties was de ophanging van de F1 comfortabel genoeg om prettig te kunnen toeren op de weg. Comfort was ook terug te vinden in het interieur, dat onder andere voorzien was van airconditioning, een audiosysteem en zelfs een op maat gemaakte golftas. De 'ultieme straatauto' had vlinderdeuren die naar boven openden en tegelijkertijd 'dubbelvouwden'. De bestuurder zat in het midden van de sportauto, die van drie zitplaatsen was voorzien.

 

Tijdens de productieperiode betaalde men voor de McLaren F1 bijna een miljoen Amerikaanse dollar. Tegenwoordig moet je voor een tweedehands het dubbele neertellen, zo exclusief en gewild is de supercar nog altijd. De 107 geproduceerde exemplaren omvatten verschillende uitvoeringen.

 

 

Mercedes-Benz SLR McLaren

 

In 1998 en '99 haalde Mika Häkkinen het wereldkampioenschap binnen voor het F1-team dat toendertijd McLaren-Mercedes heette. Ter ere hiervan presenteerden McLaren en Mercedes-Benz - dat toen 40 procent van de McLaren-aandelen bezat en de motoren leverde - de straatauto Mercedes-Benz SLR McLaren. De naam 'SLR' zou verwijzen naar sport, lichtgewicht en racen. Hij brengt echter ook de Mercedes 300 SLR in herinnering, de raceauto die in 1955 onoverwinnelijk was met onder meer Stirling Moss en Denis Jenkinson achter het stuur.

 

Diverse onderdelen van de Mercedes SLR McLaren, zoals de automatische versnellingsbak, waren afkomstig van Mercedes-huistuner AMG maar werden door het McLaren Technology Centre aangepast om tot betere prestaties te komen. De in het midden geplaatste 5,4 liter V8-motor leverde maximaal 628 pk aan vermogen en 780 Nm koppel. Slechts 3,8 seconden waren nodig om vanuit stilstand de 100 km/u-grens te passeren, en binnen 10,5 seconden kon de 200 km/u al zijn bereikt.

 

De coupé kostte ruim zes ton aan euro's. Inclusief een roadster-variant zijn rond de tweeduizend exemplaren afgezet. Dat was wat weinig voor Mercedes-Benz, die zich dan ook terugtrok na het uitbrengen van enkele speciale 722-uitvoeringen (het startnummer van Moss in de Mille Miglia van 1955) en de open Stirling Moss-versie. De laatste 'McLaren Edition' (2011) was daarom geheel van de McLaren Groep afkomstig.

 

 

Sport Series en Super Series

 

Sinds 2009 ontwikkelt en bouwt McLaren Automotive alleen nog eigen auto's. Als eerste verscheen de McLaren MP4-12C, die na in 2011 op de Nederlandse markt geïntroduceerd werd. Wel was de auto de eerste 3 jaar uitverkocht; er werden jaarlijks slechts duizend exemplaren geproduceerd. Sinds 2014 levert het merk de Sport Series, een doorontwikkeling van de MP4-12C. Naast deze 'instapreeks' levert McLaren Automotive nu ook de Super Series. De exacte benaming van ieder model (bijvoorbeeld '650S') verwijst naar het aantal pk's dat de V8-motor maximaal voortbrengt.

 

Deze 3,8 liter V8-motor met 'dry sump' (droog smeersysteem) is door McLaren zelf ontwikkeld en wordt gecombineerd met een zeventraps transmissie met dubbele koppeling. De tweezitscoupé's zijn wederom opgebouwd rondom een 'carbon MonoCell' en voorzien van allerhande technieken uit de Formule 1. Een voorbeeld is 'brake steering', het afremmen van het binnenste achterwiel tijdens het nemen van bochten, hetgeen onderstuur beperkt.

 

 

Ultimate Series

 

En dan zijn er de hedendaagse supercars, deze compromisloze modellen vallen onder de Ultimate Series. In 2013 werd de 'opvolger van de F1' gepresenteerd, de McLaren P1. Die had een '0-100 km/u-sprint' van onder de 3 seconden, binnen 17 seconden kon de naald zelfs 300 km/u op de kilometerteller aangeven. De 3.8 V8 werd in deze wagen aangevuld met een elektromotor, waardoor het systeemvermogen op 916 pk lag. De supercar verscheen in een beperkte oplagedie in 2016 geheel afgeleverd was. De 375 gelukkigen betaalden circa 1 tot 1,5 miljoen euro voor hun exemplaar. Daarmee waren zij wel de enigen die in aanmerking kwamen voor de P1 GTR, met meer dan 1.000 pk. Die hypercar, alleen voor het circuit en speciale evenementen bedoeld, vormde de brug tussen de straat- en Formule 1-McLarens.

 

In 2018 presenteerde McLaren z'n nieuwe supercar, de Senna. Natuurlijk is deze vernoemd naar de legendarische Formule 1-coureur Ayrton Senna, die tussen 1988 en 1994 driemaal wereldkampioen werd voor het team McLaren Honda. Het merk noemt de hypercar de 'personificatie van McLarens motorsport-DNA'. De prijs ligt boven een miljoen euro.

 

 

Bedrijf

 

McLaren is gevestigd in Woking nabij Londen. Bij het McLaren Technology Center is een fabriek gebouwd om de bouw van de productieauto's in eigen hand te nemen en de te verkopen aantallen langzaam op te voeren. Eind 2016 werd de tienduizendste straatauto afgeleverd, slechts 42 maanden na het vijfduizendste exemplaar. Het aantal jaarlijks af te produceren auto's is inmiddels gestegen tot meer dan drieduizend.

 

In Woking zit ook de afdeling McLaren Special Operations (MSO), die met enige regelmaat special editions uitbrengt. Daar kunnen klanten tevens hun bestelling geheel naar eigen wens laten personaliseren - zelfs als daar een compleet nieuwe bodyvariant voor nodig is.

 

In Woking werken ruim drieduizend mensen, waarvan ruim de helft bij de Automotive-poot. In Nederland is Louwman Exclusive de enige officiële dealer. Tegenwoordig is de investeringsmaatschappij van het oliestaatje Bahrein de grootste aandeelhouder in de McLaren Groep. Ook de inmiddels afgetreden Ron Dennis bezit nog een aardig aandeel in het bedrijf.